Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Głogowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Głogowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym

Przewodniczący SSR Katarzyna Dąbrówny

Ławnicy

Protokolant sekr. sądowy Joanna Tarnowska

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2014 r. w Głogowie

sprawy z powództwa mał. O. P. działającego przesz przedstawicielkę ustawową J. P.

przeciwko A. G. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  alimenty zasądzone od pozwanego A. G. (1) na rzecz małoletniego O. P. (poprzednio G.) w kwocie po 300 zł miesięcznie, wyrokiem S. O. w. L. z dnia 12 grudnia 2003 r. w sprawie (...) - podwyższa od dnia 01 grudnia 2014 r. do kwoty po 500 (pięćset) zł miesięcznie, płatne z góry, do dnia 15-go każdego miesiąca, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda – J. P. wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

II.  oddala dalej idące powództwo;

III.  nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi w sprawie;

IV.  nadaje wyrokowi w punkcie: I-szym rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt. III RC 786/14

UZASADNIENIE

Małoletni powód O. P. działający przez przedstawicielkę ustawową J. P., domagał się od pozwanego A. G. (1) podwyższenia zasądzanych wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 12 grudnia 2003 r. w sprawie o sygn. akt (...) alimentów z kwoty po 300,00 zł miesięcznie do kwoty po 600,00 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż od daty ostatniego rozstrzygnięcia ustalającego wysokość renty alimentacyjnej na poziomie 300,00 zł miesięcznie znacznie wzrosły koszty utrzymania powoda, obecnie ucznia I klasy Gimnazjum. Przedstawicielka ustawowa małoletniego zarzuciła ponadto, że utrzymuje siebie i rodzinę ze świadczeń z opieki społecznej, natomiast jej partner aktualnie pozostaje bez pracy.

W odpowiedzi na pozew z dnia 06.11.2014 r. (k. 16-19 akt) A. G. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu wskazał, iż przedstawicielka ustawowa powoda nie wykazała w należyty sposób wzrostu jego potrzeb. Nadto pominęła okoliczność, że z powodu utrudniania pozwanemu kontaktów z synem, doszło pomiędzy nimi do zerwania więzi rodzinnych. Zarzucił, że jego sytuacja osobista i materialna jest bardzo trudna. Wskazał, iż poza mał. powodem ma na utrzymaniu jeszcze dwoje dzieci, w tym pochodzącą z obecnego związku córkę J. G., ur. (...) Na drugiego z synów - A. G. (2) zostały zasądzone od niego alimenty w wysokości po 300,00 zł miesięcznie. W opinii pozwanego z powodu problemów zdrowotnych oraz finansowych nie jest on w stanie spełniać obowiązku alimentacyjnego względem powoda w zwiększonym zakresie, zważywszy iż nadal posiada zaległości alimentacyjne w stosunku do niego wynoszące około 20.000,00 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni O. P. (poprzednio G.), urodzony (...) jest synem J. P. i A. G. (1).

- bezsporne –

Wyrokiem zaocznym S. O. w. L. z dnia 12 grudnia 2003 r. A. G. (1) zobowiązany został do płacenia na rzecz małoletniego O. P. (poprzednio G.) - do rąk jego matki – J. P., alimenty w kwocie po 300,00 zł miesięcznie, płatne do dnia 15-go każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi, w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

dowód: - wyrok zaoczonyS. w. L. z dnia 12.12.2003 r. w sprawie I RC

(...) – k. 3 akt

W czasie toczącego się wówczas postępowania małoletni powód miał niespełna 3 lata. Pozostawał pod opieką matki.

Matka małoletniego J. P. miała ówcześnie 23 lata, nie pracowała, była zarejestrowana w PUP, uzyskiwała z MOPS – u w G. zasiłek rodzinny w wysokości 42,50 zł. Mieszkała wraz z synem u swojej matki, z którą prowadziła wspólne gospodarstwo domowe. Matka przedstawicielki ustawowej była zatrudniona w Przedsiębiorstwie (...) w G. na stanowisku kierownika, za wynagrodzeniem 1.500,00 zł brutto miesięcznie.

Pozwany w dacie ostaniego rozstrzygnięcia o alimentach miał 26 lat, nie pracował. Mieszkał ze swoimi rodzicami, którzy pomagali mu w utrzymaniu.

dowód: - zaświadczenie z PUP w P. z dnia 11.09.200 r. – k. 18 akt SO w

L. (...),

- kwestionariusz wywiadu środowiskowego – k. 36-39 akt SO w

L. (...),

- wyjaśnienia powódki – k. 29 i k. 40 v. akt (...),

- wyjaśnienia pozwanego – k. 29 akt (...).

Obecnie małoletni O. P. ma 13 lat. Jest uczniem I klasy Gimnazjum (...) w G.. Nie korzysta z płatnych zajęć pozalekcyjnych, nie mniej potrzebuje korepetycji z języka angielskiego i niemieckiego, z których to przedmiotów jest zagrożony.

Trzy miesiące temu u małoletniego powoda pojawiły się problemy zdrowotne. Stwierdzono u niego zmianę nowotworową na kości piszczelowej nogi wielkości 10 cm. Małoletni ma problemy z poruszaniem się, wymaga dalszej diagnostyki.

Powód wszedł w tzw. okres dojrzewania, cierpi na trądzik. Trzykrotnie korzystał z wizyt u kosmetyczki, koszt jednej wizyty wynosi od 90,00 do 120,00 zł.

Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda – J. P. ma 34 lata, posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest technikiem technologii żywienia. Nie pracuje, nie jest zarejestrowana w PUP. Źródłem utrzymania rodziny są świadczenia rodzinne pobierane przez J. P. z (...) w R. w postaci: 2 zasiłków rodzinnych, świadczenia pielęgnacyjnego oraz dodatku z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego. Z tytułu opieki nad niepełnosprawną córką otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 1.000,00 zł. Nadto otrzymuje z Funduszu Alimentacyjnego kwotę 300,00 zł z tytułu alimentów na rzecz małoletniego powoda. Łącznie otrzymuje około 1.700,00 zł.

J. P. mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z M. K.. Konkubent powódki ma 33 lata, posiada wykształcenie średnie. Do sierpnia 2014 r. prowadził działalność gospodarczą – auto handel, którą następnie zawiesił z powodu braku dochodów i stanu zdrowia. Aktualnie pozostaje bez pracy. Wspólnie wychowują niepełnosprawną córkę Z. K., w wieku 2,5 lat. Dziewczynka ma poważne problemy neurologiczne, cierpi na głęboki niedosłuch, choruje na epilepsje, ma uszkodzony nerw wzrokowy prawego oka. Wymaga intensywnego leczenia i rehabilitacji. Dziewczynka była poddawana 5 dni w tygodniu prywatnej rehabilitacji, którą obecnie rodzice ograniczyli z powodu braku funduszy. Pozostaje pod opieką audiologa oraz neurologa.

Rodzina powódki zajmuje 3-pokojowe mieszkanie w G.. Z tytułu odstępnego i czynszu ponoszą opłaty w kwocie 1.000,00 zł. Opłaty za media płacą po 300,00 – 400,00 zł miesięcznie.

dowód: -opis lekarski badania radiologicznego z dnia 21.11.2014 r. – k. 37 akt,

- zaświadczenie z (...) w R. z dnia 19.09.2014 r. – k. 38 akt,

- faktura VAT nr (...) z dnia 17.11.2014 r. – k. 39 akt,

- zaświadczenie od fizjoterapeuty z dnia 22.09.2014 r. – k. 40 akt,

- opinia MOPS w G. z dnia 24.09.2014 r. – k. 41 – 42 akt,

- wyjaśnienia J. P. – k. 43-43 v. i k. 44-44 v. akt.

Pozwany A. G. (1) ma 37 lat, posiada wykształcenie średnie. Z zawodu jest technikiem żywienia zbiorowego. Pozostaje w nieformalnym związku z M. J.. Konkubina pozwanego ma 27 lat, posiada wykształcenie średnie, nie pracuje, aktualnie przebywa na urlopie macierzyńskim, jednakże nie otrzymuje z tego tytułu żadnego świadczenia. A. G. (1) z obecnego związku posiada córkę J. G., ur. (...) M. J. ma również na utrzymaniu 5-letniego syna F., w stosunku do którego ojcostwo nie zostało ustalone. Z kolei pozwany ma także na utrzymaniu syna A. G. (2) ze związku z S. K., na którego płaci alimenty w wysokości 300,00 zł miesięcznie.

A. G. (1) utrzymuje się z prac dorywczych. Pracuje w zawodzie kucharza. Osiąga z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie od 1.500,00 do 2.000,00 zł netto miesięcznie. Świadczy usługi cateringowe na zlecenie firm. Cieszy się uznaniem i pozytywną opinią klientów. Nie jest zarejestrowany w PUP. Wspólnie z córką, konkubiną i jej synem mieszkają w domu rodziców partnerki. Do kosztów utrzymania domu dokładają 700,00 zł miesięcznie. Nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego z rodzicami konkubiny.

Pozwany od lat nie utrzymuje żadnego kontaktu z synem. Nie pomaga dodatkowo w jego utrzymaniu, nie wywiązuje się systematycznie z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego, wobec czego jego zadłużenia alimentacyjne wzrosły aktualnie do około 23.000,00 zł. Nie występował na drogę sądową o ustalenie kontaktów z synem. Postanowieniem tut. Sądu został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad mał. O. P..

dowód: - wyrok SR w Elblągu z dnia 29.02.2012 r.– k. 20 akt,

- zaświadczenie od Komornika z dnia 07.05.2012 r. – k. 21 akt,

- odpis skrócony aktu urodzenia mał. J. G. k. 22 akt,

- informacja o dokonanych wpłatach z dnia 9.09.2014 r. – k. 23-26 akt,

- zaświadczenie o dokonanych wpłatach z dnia 15.05.2013 r. – k. 30-31 akt,

- list referencyjny z dnia 07.03.2014 r. – k. 36 akt,

- wyjaśnienia pozwanego A. G. (1) – k. 43 v. i k. 44 v. akt.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ( dalej: k.r.i.o.) podstawą zmiany orzeczenia lub ugody dotyczącej wysokości alimentów jest zmiana stosunków tj. zmiana dotycząca przesłanek o rozmiarze, w jakim zobowiązany do alimentów powinien przyczyniać się do zaspokajania potrzeb uprawnionego. Przesłanki wyznaczające zakres świadczeń alimentacyjnych określone zostały w art. 135 k.r.i.o., który stanowi, że zakres tych świadczeń zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz majątkowych i zarobkowych możliwości zobowiązanego, przy czym zgodnie z art. 133 § 1 k.r.i.o. rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Przepis ten statuuje, wedle ugruntowanego w orzecznictwie poglądu, zasadę równej stopy życiowej rodziców i dzieci ( por. orz. SN z dnia 5 stycznia 1956 r., III Cr 919/55, OSN 1957, poz.74; tak też uchwała pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej SN z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86 – teza IV, OSNCP 1988, nr 4, poz. 42). Ustalając zakres obowiązku alimentacyjnego każdego z rodziców należy ponadto mieć na względzie treść art. 135 § 2 k.r.i.o., zgodnie z którym wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie się utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie ( por też w/w uchwała SN z dnia 16 grudnia 1987 r.– teza IV)

Przekładając powyższy wywód na realia przedmiotowej sprawy należy zauważyć, iż od czasu ostatniego orzeczenia określającego wysokość alimentów tj. wyroku S. O. w. L. z dnia 12 grudnia 2003r., sygn. akt (...), ustalającego wysokość alimentów w kwocie po 300,00 zł miesięcznie na małoletniego, zaistniały zdaniem Sądu Rejonowego, przesłanki do podwyższenia renty alimentacyjnej pozwanego wobec syna do kwoty po 500,00 zł miesięcznie.

Odnosząc się do pierwszej przesłanki, tj. usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego podkreślić trzeba, iż od daty orzekania o alimentach w sprawie rozwodowej, tj. od dnia 12 grudnia 2003 r. do czasu wyrokowania w przedmiotowej sprawie, tj. do dnia 03 grudnia 2014 r. – upłynął okres ponad 11 lat. Upływ tak długiego czasu sam w sobie implikuje wzrost potrzeb małoletniego powoda, który z dziecka w wieku niespełna 3 lat, stał się 13-letnim uczniem I klasy Gimnazjum. Typowy rozwój małoletniego w tym wieku spowodował, iż zmianie uległa struktura potrzeb i wydatków związanych z jego osobą. Małoletni powód znajduje się w fazie intensywnego wzrostu psychofizycznego. Rozwój ten powoduje zwiększone wydatki na zakup żywności, odzieży, obuwia. Małoletni jest dotknięty trądzikiem, co przekłada się na właściwą pielęgnację i generuje dodatkowe koszty z tym związane. Chłopiec od 3 miesięcy zmaga się z bólem nogi, istnieje podejrzenie nowotworu, co wymaga dalszej diagnostyki. O. ma problemy z językiem angielskim i niemieckim w związku z czym jego przedstawicielka ustawowa rozważa zorganizowanie dla niego korepetycji z tych przedmiotów. Wszystkie wskazane wyżej okoliczności przekładają się na realny wzrost wydatków na utrzymanie powoda. Jak wynika z utrwalonego orzecznictwa różnica wieku dzieci spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość renty alimentacyjnej sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb związany z uczęszczaniem do szkoły, pobieraniem dodatkowych lekcji itp., co z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków (orzeczenie SN z 1 czerwca 1965 r., I CZ 135/64, LexPolonica nr 322934).

Doświadczenie życiowe wskazuje, iż koszty utrzymania małoletniego dziecka w wieku powoda (13 lat), ucznia I klasy Gimnazjum, znajdującego się we wzmożonej fazie rozwoju psycho-fizycznego kształtują się przeciętnie na poziomie 700,00 zł miesięcznie (licząc koszty zakupu żywności, odzieży, obuwia, wyprawki i pomocy szkolnych w czasie całego roku szkolnego , wypoczynku, wydatki związane z utrzymaniem mieszkania). Skoro zatem to matka małoletniego sprawuję bezpośrednią nad nim pieczę i wypełnia swój obowiązek alimentacyjny wobec syna w głównej mierze poprzez osobistego o niego starania, pozwany powinien w większym, niż matka zakresie, partycypować w materialnych kosztach utrzymaniu dziecka (mając także na względzie znacznie ograniczone możliwości zarobkowe i majątkowe matki powoda wynikające z konieczności sprawowania opieki nad niepełnosprawną córką).

Odnosząc się do drugiej ze wskazanych powyżej przesłanek istnienia obowiązku alimentacyjnego tj. możliwości zarobkowych zobowiązanego stwierdzić należy, iż w okresie od grudnia 2013r. do 3 grudnia 2014 r. doszło do ich wzrostu. Ówcześnie bowiem pozwany nie pracował i korzystał z finansowego wsparcia rodziców. Obecnie pozostaje, co prawda, bez stałego zatrudnienia, jednakże jak sam podaje pracuje dorywczo i uzyskuje dochody rzędu 1.500,00 - 2.000 zł. miesięcznie. Pozwany świadczy usługi kulinarne, jest cenionym fachowcem w tej dziedzinie, co sam potwierdził przedkładając do akt list referencyjny z dnia 07 marca 2014 r. Pozwany poza mał. powodem ma na utrzymaniu jeszcze 2 dzieci: kilkumiesięczną córkę, która wychowuje wspólnie z jej matką oraz 5-letniego syna. W tej sytuacji winien on dołożyć wszelkich starań aby w pełni wykorzystać swoje możliwości zarobkowe, które niewątpliwie posiada i które potwierdził listem referencyjnym, albowiem spoczywa na nim obowiązek alimentacyjny wobec trojga dzieci. W tym miejscu zauważyć należy, iż A. G. (1) posiada wobec 5-letniego syna A. zobowiązanie alimentacyjne w tej samej kwocie, jak w stosunku do13-letniego powoda. Jak wynika z jego wyjaśnień wspomaga młodszego syna dodatkową pomocą finansową i rzeczową, przy jednoczesnym braku dodatkowej pomocy dla O.. Oczywistym jest, że potrzeby chłopca w wieku 13 lat są wyższe od potrzeb 5-latka. Skoro zatem pozwany nie bierze udziału w opiece nad małoletnim powodem ani nie wspiera go dodatkowo, jak w przypadku syna A., winien przynajmniej płacić na jego rzecz alimenty w zwiększonym niż dotychczas zakresie, tj. w kwocie po 500,00 zł miesięcznie. Brak zainteresowania małoletnim powodem na przestrzeni 11 lat skutkował pozbawieniem przez tut. Sąd pozwanego A. G. (1) władzy rodzicielskiej nad nim, co wzmacnia tylko przekonanie o całkowitym zaniechaniu przez pozwanego jakiejkolwiek innej pomocy, poza alimentami, których we wcześniejszym okresie przez kilka lat pozwany również nie płacił, powodując tym znaczne zadłużenia alimentacyjne.

Analizując sytuację życiową A. G. (1), Sąd doszedł do przekonania, iż pozwany posiada możliwości zarobkowe i majątkowe znacznie większe aniżeli deklarowane. Ma przede wszystkim możliwości aktywnego poszukiwania zatrudnienia, także poza miejscem swojego zamieszkania, i winien w pełni wykorzystać swoje siły zarówno umysłowe jak i fizyczne dla uzyskania większych dochodów. Pozwany jest osobą młodą (ma 37 lat), posiada wykształcenie średnie techniczne, doświadczenie zawodowe . W opinii Sądu przy dołożeniu należytej staranności powinien uzyskiwać dochody w rozmiarze pozwalającym zaspokoić potrzeby własne oraz małoletnich dzieci.

Należy też zauważyć, iż pozwany nie wywiązując się należycie z nałożonego na niego przez Sąd obowiązku alimentacyjnego, naraził się na postępowanie egzekucyjne w związku z czym, kwota rat obciążających pozwanego jest faktycznie o, co najmniej 60 zł wyższa w związku z prowadzoną egzekucją i dotychczas godził się na ponoszenie takiego wydatku. Gdyby rzeczywiście przekraczał on możliwości majątkowe, to zapewne A. G. (1) podjąłby działania mające na celu zdjęcie tego dodatkowego obciążenia, czego dotychczas nie uczynił.

Z uwagi na przytoczone okoliczności Sąd uważa, iż faktyczne możliwości majątkowe pozwanego kształtują się w granicach 2.000 – 2.500 zł. miesięcznie. Oznacza to tym samym, w świetle powyższego, iż na pozostałe wydatki związane z utrzymaniem, po odliczeniu alimentów na dwoje dzieci w kwocie po 800,00 zł (300,00 zł na A. i 500,00 zł na O.) pozostaje pozwanemu miesięcznie do dyspozycji kwota w przedziale 1200,00 – 1700,00 zł miesięcznie, co pozwali mu realizację jego usprawiedliwionych potrzeb przy jednoczesnym zapewnieniu materialnych środków utrzymania dla obecnej rodziny, która pozwany założył.

Ponieważ obowiązek alimentacyjny, jak już powyżej wskazano, obciąża również drugiego z rodziców, dlatego też przy ocenie wysokości renty alimentacyjnej Sąd uwzględnił również dochody i wydatki matki małoletniego. J. P. która w dacie ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach nie pracowała, utrzymywała się z zasiłku rodzinnego w kwocie 40,00 zł netto miesięcznie, obecnie osiąga z tytułu opieki nad niepełnosprawną córką i zasiłków z ośrodka pomocy społecznej kwotę około 1.700,00 zł. Mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z ojcem małoletniej córki. Nie może podjąć pracy z uwagi na opiekę nad chorym dzieckiem. Osiągane zatem aktualnie przez nią dochody, mimo że bezspornie wyższe niż w dacie rozwodu, nadal są jednakże dochodami na poziomie minimum socjalnego. Same miesięczne wydatki powódki związane z utrzymaniem mieszkania wynoszą obecnie około 1.300,00 – 1.400,00 zł miesięcznie, co czyni sytuację materialną J. P. wyjątkową trudną, nawet przy założeniu, iż jej partner winien również przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, a w szczególności niepełnosprawnej córki.

Reasumując powyższe stwierdzić zatem należy, iż obecna sytuacja finansowa pozwanego, a także matki małoletniego uzasadnia zwiększenie wysokości renty alimentacyjnej na rzecz w/w małoletniego do kwoty po 500,00 zł miesięcznie.

Mając powyższe okoliczności na względzie, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach oparto o dyspozycję art. 113 ust. 4 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

W oparciu o dyspozycję art. 333 § 1 pkt. 1 k.p.c. , wedle którego sąd z urzędu nadaje wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty, co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące, Sąd nadał wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności.