Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Głogowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Głogowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący Sędzia SR Agnieszka Jakubiszyn –Turkiewicz

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Molka

po rozpoznaniu w dniu 03 kwietnia 2013 w Głogowie

z powództwa: W. D.

przeciwko : Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

I. zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A.w W. na rzecz powódki W. D. kwoty:

- 322,56 zł ( słownie: trzysta dwadzieścia dwa 56 /100 zł ) ,

- 11.000,00 zł (słownie : jedenaście tysięcy zł ) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 01 czerwca 2012 roku do dnia zapłaty ;

II. zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 3.417,30 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 2.417,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III.nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Głogowie) kwotę 30,00 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu nieuiszczonej przez powódkę.

Sędzia:

I C 1232/12

UZASADNIENIE

Powódka W. D. domagała się w pozwie skierowanym przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W. zasądzenia kwoty 11.000,00zł z odsetkami ustawowymi od dnia 01.06.2012r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia , w oparciu o przepis art. 445 § 1 k.c., oraz kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 4.800zł.

W uzasadnieniu żądania powódka podała ,że w dniu 13.12.2011r. w G., kierujący samochodem R. nr rej. (...) E. N., potrącił ją na przejściu dla pieszych na ul. (...).

W wyniku tego zdarzenia doznała naruszenia integralności fizycznej i rozstroju zdrowia.

Sprawca zdarzenia , E. N., wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia 20.03.2012r. , sygn. akt II K 275/12 został skazany na grzywnę.

Pojazd sprawcy wypadku posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej.

Powódka podała ,że wskutek zdarzenia doznała złamania trójkostnego podudzia prawego oraz skręcenia prawego nadgarstka.

U powódki przeprowadzono operację kostki , którą zespolono płytką Hofera a kostkę przyśrodkową śrubą kaniulowaną. Zastosowano leczenie przeciwzakrzepowe i przeciwtężcowe. Powódka kontynuowała leczenie w (...) . Nadal uskarża się na silne bóle kończyny dolnej , które uniemożliwiają jej wykonywanie codziennych obowiązków, utrzymująca się opuchlizna spowalnia rekonwalescencję , a ośmiocentymetrowa blizna będzie jej zawsze przypominać o traumatycznym przeżyciu.

Powódka była zmuszona korzystać z pomocy osób trzecich , a cierpienia fizyczne łagodziły jedynie środki przeciwbólowe.

Powódka wskazała ,że strona pozwana ,po zgłoszeniu przez nią żądania zadośćuczynienia w wysokości 24.000,00zł , zwrotu kosztów leczenia w kwocie 187,01zł i kwoty 6.000,00zł z tytułu opieki osób trzecich , wypłaciła jej kwotę 187,01zł tytułem zwrotu kosztów leczenia oraz 13.000,00zł tytułem zadośćuczynienia.

W piśmie procesowym z dnia 23 marca 2013r. powódka rozszerzyła powództwo o kwotę 322,56zł tytułem zwrotu kosztów leczenia tj. kosztów dojazdów na przebytą rehabilitację.

Strona pozwana , Towarzystwo (...) S.A. w W. , wniosła o oddalenie powództwa.

Pozwana przyznała ,że ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki wypadku z dnia 13.12.2011r. z uwagi na umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z właścicielem pojazdu R. nr rej. (...), którym kierował sprawca zdarzenia.

Strona pozwana przyznała również ,że przyjęła zgłoszenie szkody i na jego podstawie przeprowadziła postępowanie likwidacyjne , w wyniku którego wypłaciła powódce kwotę 15.960, 82zł w tym 13.000,00zł tytułem zadośćuczynienia i 2.627,20zł tytułem zwrotu kosztów opieki oraz 333, 62 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia.

Zdaniem strony pozwanej wypełniła ona w całości ciążący na niej obowiązek odszkodowawczy wobec powódki , a dalsze roszczenia powódki są bezpodstawne.

Zdaniem pozwanej wypłacone powódce zadośćuczynienie w kwocie 13.000,00zł w sposób właściwy spełnia charakter kompensacyjny i jest ekonomicznie odczuwalna.

Pozwana, powołując się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9.02.2000r., III CKN 528/98 niepubl., podniosła ,że suma przyznana tytułem zadośćuczynienia powinna być utrzymana w rozsądnych granicach i dostosowana do aktualnych stosunków majątkowych; ma służyć złagodzeniu doznanej krzywdy , a jednocześnie nie być źródłem wzbogacenia.

W ocenie strony pozwanej wypłacona już powódce kwota jest odpowiednim zadośćuczynieniem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 grudnia 2011r. powódka , W. D., podczas przechodzenia po pasach przez jezdnię przy. ul. (...), została potrącona przez kierującego samochodem R. nr rej. (...) E. N..

Sprawca wypadku został skazany za popełnienie tego czynu, wypełniającego dyspozycję art.177 § 1 kk , wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia 20 marca 2012r. , sygn. akt II K 275/12.

E. N. z tytułu posiadania pojazdu R. nr rej. (...) zawarł ze stroną pozwaną umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Strona pozwana uznała swoją odpowiedzialność wobec powódki z tytułu szkody wyrządzonej jej przez ubezpieczonego i wypłaciła powódce kwotę 15.960, 82zł w tym 13.000,00zł tytułem zadośćuczynienia i 2.627,20zł tytułem zwrotu kosztów opieki oraz 333, 62 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia.

Dowód: - okoliczności bezsporne : - wyrok nakazowy Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia

20 marca 2012r. , sygn. akt II K 275/12.- akta II K 275/12

- akta szkody nr 115- (...)

W wyniku wypadku z dnia 13.12.2011r. powódka , W. D., doznała złamania trójkostkowego podudzia prawego oraz skręcenia nadgarstka prawego.

Na skutek zdarzenia z dnia 13.12.2011r. powódka doznała 10% uszczerbku na zdrowiu.

Złamanie trójskokowe podudzia prawego skutkuje trwałym uszczerbkiem na zdrowiu.

Po wypadku powódka przyjęta została do Oddziału (...)Urazowego , gdzie przebywała do 19.12.2011r.

W dniu 15.12.2011r. został przeprowadzony zabieg otwartej repozycji złamanych kostek podudzia prawego oraz zespolenia kostki bocznej płytą (...) a kostki przyśrodkowej śrubą kaniulowaną.

Ze szpitala powódka została wypisana z dolną kończyną prawą unieruchomioną gipsem stopowo-podudziowym oraz gipsem przedramiennym unieruchamiającym prawy nadgarstek.

Pozostawała pod kontrolą poradni ortopedycznej , a następnie rehabilitacyjnej.

W październiku 2012r. W. D. ponownie została przyjęta do Oddziału (...)Urazowego gdzie operacyjnie usunięto metalowe łączniki.

Leczenie zakończono w dniu 20.11.2012r.

Dowód: - karta leczenia szpitalnego i dokumentacja medyczna powódki k.44-52

-opinia biegłego sądowego medycyny sądowej B. J. z dn.10.01.2013r. k.59-62

W. D. po zabiegu operacyjnym zespalającym kostki podudzia przez dwa miesiące była unieruchomiona w gipsie. Nie mogła chodzić posługując się np. kulą ponieważ miała też rękę w gipsie . Gips na nodze miała 2 miesiące , a na ręce ok. 3 tygodni.

Kiedy po zdjęciu gipsu z ręki ręka wzmocniła się ćwiczeniami powódka poruszała się o kulach. Powódka poruszała się tylko po mieszkaniu i nie wychodziła z domu bo nie była w stanie o kulach zejść po schodach. Z domu wyszła na Wielkanoc 2012r.

Po pierwszej operacji powódka odczuwała silne bóle nogi. Noga puchła, powódka mogła spać tylko na wznak. W. D. przyjmowała leki przeciwbólowe i robiła sobie zastrzyki przeciwzakrzepowe w brzuch.

Po drugiej operacji podczas której wyciągnięto metalowe zespolenia z nogi powódka odczuwała silny ból nogi. Przyjmowała leki przeciwbólowe i nasenne bo nie mogła spać.

Z uwagi na wypadek przez długi czas wymagała opieki osób trzecich. Nie wychodziła z domu, nie wykonywała zwykłych prac domowych. Nie mogła spędzić w gronie rodzinnym Świąt Bożego Narodzenia, zaopiekować się mamą będącą w podeszłym wieku ani siostrą , która też uległa wypadkowi; nie mogła uczestniczyć w weselu kuzynki ani wyjechać na urlop.

Po wyjęciu zespoleń metalowych W. D. mogła poddać się zabiegom rehabilitacyjnym.

Powódka poddaje się rehabilitacji w ośrodku w R. ponieważ w G. są bardzo duże kolejki. Do R. dojeżdża samochodem bo nie ma innego połączenia. W marcu br. miała 10 zabiegów.

Dowód:- karty zabiegowe Zakładu (...) w R. k.89-91

-opinia biegłego sądowego medycyny sądowej B. J. z dn.10.01.2013r. k.59-62

- przesłuchanie powódki W. D. k. 40 i 99

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest uzasadnione .

Strona pozwana co do zasady uznała swoją odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną powódce w dniu 13.12.2011r. wskutek potrącenia przez E. N., kierującego samochodem R. nr rej. (...), wobec zawarcia ze sprawcą wypadku umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Pozwana kwestionowała wysokość dochodzonego przez powódkę zadośćuczynienia oraz odszkodowania tak więc ustalenia pozostawał w sprawie rozmiar szkody oraz krzywdy jakiej powódka doznała wskutek uderzenia z dnia 13.12.2011r.

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie sąd oparł się o opinię biegłego z zakresu medycyny sądowej z dnia 10.01.2013r. uznając ją za konkretną , wyczerpującą i jednoznaczną.

Sąd uznał również za wiarygodne dowody w postaci informacji o zabiegach rehabilitacyjnych jakim poddała się powódka w ośrodku w R. . Faktami notoryjnymi są brak dostępności do zabiegów rehabilitacyjnych na terenie G., odległość między G. a R. , a także brak połączeń komunikacyjnych między tymi miejscowościami publicznymi środkami transportu.

Zgodnie z art. 444 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

Stosownie z art. 445§1 k.c. w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

W ocenie sądu żądanie powódki zasądzenia zadośćuczynienia za doznana krzywdę w kwocie 11.000,00zł , dochodzone na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 445§1k.c. zasługiwało na uwzględnienie co do zasady i co do wysokości.

Przepisy kodeksu cywilnego nie zawierają żadnych kryteriów jakie należy uwzględniać przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego.

Kryteria te zostały ustalone w judykaturze, szczególnie Sądu Najwyższego, a także w doktrynie, gdzie podkreślono, że przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego należy mieć na uwadze ,iż jego celem jest wyłącznie złagodzenie doznanej przez poszkodowanego krzywdy. Chodzi tu o krzywdę ujmowaną jako cierpienie fizyczne , a więc ból i inne dolegliwości oraz cierpienia psychiczne czyli negatywne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia w postaci np. zeszpecenia, wyłączenia z normalnego życia itp.

Celem zadośćuczynienia jest złagodzenie tych cierpień. Przy ocenie „ odpowiedniej sumy pieniężnej” należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności danego wypadku, mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy.

Dla wysokości zadośćuczynienia istotne znaczenie mają : wiek poszkodowanego, rodzaj doznanych obrażeń, nasilenie i czas trwania cierpień jak i skutki uszkodzenia ciała w zakresie ogólnej zdolności do życia.

Zadośćuczynienie pieniężne powinno w pewnym stopniu zrekompensować poszkodowanemu doznane cierpienia i krzywdę w sposób realny jednak nie może stanowić źródła wzbogacenia; wysokość zadośćuczynienia nie może być nadmierna.

Wysokość zadośćuczynienia winna być utrzymana w rozsądnych granicach oraz odpowiadać aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa przy czym kryterium stopy życiowej społeczeństwa ma jedynie charakter uzupełniający w stosunku do funkcji kompensacyjnej zadośćuczynienia.

Kierując się powyższymi wskazówkami sąd doszedł do przekonania ,że żądane przez powódkę zadośćuczynienie w kwocie 11.000,00zł nie było wygórowane lecz adekwatne do rozmiaru doznanej przez nią krzywdy.

Sąd wziął pod uwagę ,że powódka wskutek wypadku doznała 10 % uszczerbku na zdrowiu przy czym złamanie trójskokowe podudzia prawego skutkował trwałym uszczerbkiem na zdrowiu.

Powódka przeszła dwie operacje. Przez dwa miesiące nosiła gips na nodze ,a przez trzy tygodnie także na ręce. Jednoczesny uraz ręki i nogi spowodował niemożność poruszania się choćby o kulach. Powódka przez ponad trzy miesiące nie wychodziła z domu. Była zdana na pomoc i opiekę osób trzecich. Odczuwała ból fizyczny . Była zmuszona do podawania sobie przeciwzakrzepowych zastrzyków w brzuch.

Zarówno ból fizyczny jak i konieczność korzystania z opieki osób trzecich - przy takich urazach jakich doznała powódka – potwierdziła opinia biegłego sądowego.

Ustalając wysokość zadośćuczynienia sąd wziął pod uwagę nie tylko odczuwany przez powódkę ból fizyczny, jej cierpienia i strach związane z dwiema operacjami, ale także cierpienia psychiczne wynikające z niemożności samodzielnego poruszania się , opuszczania domu, uczestniczenia w uroczystościach rodzinnych , konieczności korzystania z opieki osób trzecich.

Reasumując cierpienie i trwałe skutki jakich doznała powódka w związku ze zdarzeniem z dnia 13.12.2011r. pozwalają na uznanie ,że kwota zadośćuczynienia w sumie 24.000,00zł- tj. 13.000,00zł wypłaconych przez stronę pozwaną i 11.000,00zł uwzględnionych zgodnie z żądaniem pozwu w pełni rekompensuje powódce krzywdę jakiej doznała .

Sąd , w oparciu o przepis art. 444§ 1 k.c. , uwzględnił także żądane odszkodowanie w kwocie 322, 56zł tytułem zwrotu kosztów rehabilitacji.

Korzystanie z rehabilitacji było konieczne w związku z uszczerbkiem na zdrowiu doznanym przez powódkę wskutek zdarzenia z dnia 13.12.2011r. Powódka nie miała możliwości poddania się rehabilitacji w G. stąd koniecznym było korzystanie z zabiegów w miejscowości R.. Do R. nie ma możliwości dojazdu innym transportem niż samochodem . Wobec tego żądanie przez powódkę zwrotu kosztów dojazdów- kosztów paliwa – było w pełni uzasadnione.

Orzeczenie o odsetkach oparto na treści art. 481 k.c.

Orzeczenie o kosztach postępowania oparto na przepisie art. 98 § 1 kpc.

Na rzecz powódki zasądzono koszty procesu w wysokości 3.417,30zł , na którą złożyły się : opłata od pozwu w wysokości 550zł, wydatki – wynagrodzenie biegłego – w wysokości 450, 30 zł , koszty zastępstwa procesowego 2.400zł ( § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu – Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.)oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17zł.

Sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika powódki o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego w podwójnej stawce minimalnej bowiem w ocenie sądu , wbrew stanowisku pełnomocnika, sprawa niniejsza jest typowa, jej charakter prawny nie jest złożony a jej prowadzenie nie wymaga zwiększonego nakładu pracy pełnomocnika.