Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Głogowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Głogowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym

Przewodniczący SSR Katarzyna Dąbrówny

Ławnicy

Protokolant sekr. sądowy Joanna Tarnowska

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2015 r. w Głogowie

sprawy z powództwa E. B. (1)

przeciwko T. B. (1)

o zaspokojenie potrzeb rodziny

I.  zasądza od pozwanego T. B. (1) na rzecz powódki E. B. (1) tytułem przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny kwotę 700 (siedemset) zł miesięcznie, płatną z góry, do dnia 10-go każdego miesiąca, od 01 października 2014 r., do rąk powódki E. B. (1) wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego T. B. (1) na rzecz powódki E. B. (1) kwotę 1087 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  nakazuje pozwanemu T. B. (1), aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Głogowie) kwotę 420 zł tytułem części opłaty od której powódka była zwolniona;

V.  nadaje wyrokowi w punkcie I-szym rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 664/14

UZASADNIENIE

Powódka E. B. (1) wniosła o zasądzenie od pozwanego T. B. (1) kwoty po 1500,00 zł miesięcznie tytułem zaspokajania potrzeb rodziny, płatnych do rąk powódki z góry, do dnia 10-go każdego kolejnego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 01 lipca 2014 r. oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazała, że z pozwanym pozostaje w związku małżeńskim od dnia 03 września 1983 r. Ze związku tego mają 2-ch dorosłych i samodzielnych synów. Pozwany pomimo pozostawania w związku małżeńskim z powódką, nie łoży na utrzymanie rodziny.

Na mocy postanowienia z dnia 28 maja 2009 r. Sąd Rejonowy w Głogowie w sprawie o sygn. akt IIII RNs 144/09 zobowiązany został do wypłaty do rąk powódki wynagrodzenia ze stosunku pracy w firmie (...) Spółka z o.o. w wysokości 25%. Jednakże T. B. (1) od maja 2014 r. nie pracuje, w związku z czym powódka nie otrzymuje przyznanego na jej rzecz części wynagrodzenia.

Powódka zarzuciła, iż pozwany aktualnie utrzymuje się ze świadczenia emerytalnego w kwocie po 3.785,13 zł miesięcznie. Oprócz tego posiada spore oszczędności w wysokości 100.000,00 zł, nadto pracuje dorywczo u syna stron w firmie (...) w branży budowlanej, gdzie osiąga wynagrodzenie w wysokości 5.000,00 zł na półtora miesiąca.

Podniosła nadto, iż T. B. (1) nie przekazuje pieniędzy na jej utrzymanie. Ona sama jest osobą bezrobotną oraz schorowaną. Przeszła trzy operacje onkologiczne oraz operację nefrologiczną. Poza tym zdiagnozowano u niej: osteoporozę, astmę, guza tarczycy, żylaki, zmiany ginekologiczne, neurostenię, reumatyzm, zwyrodnienia wielowarstwowe.

Z uwagi na zły stan zdrowia powódka ponosi znaczne koszty leczenia, tj. około 300,00 zł miesięcznie orz koszty dojazdów do lekarzy do G. i L.. Zarzuciła, że nie ma pieniędzy na zakup odzieży, obuwia, środków czystości czy kosmetyków, a jej sytuacja materialna nie pozwala na zaspokojenie uzasadnionych potrzeb powódki.

W odpowiedzi na pozew z dnia 01.10.2014 r. (vide: k. 47-50 akt) pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że strony prowadzą wspólne gospodarstwo domowe – wspólnie przygotowują posiłki, robią zakupy, przeprowadzają remont domu, pozwany zapewnia powódce transport związany z jej leczeniem, czy pobytami w sanatoriach. Zarzucił, iż to on reguluje rachunki związane z utrzymaniem domu i zakupem paliwa, których łączna kwota wynosi 1.400,00 zł miesięcznie. Podniósł też, że kupuje żywność oraz środki higieny i leki dla powódki. Wskazał, że utrzymuje się ze świadczenia emerytalnego, którego wysokość wynosi 3.102,47 zł netto miesięcznie. Podniósł, iż nie jest zatrudniony u syna, natomiast pomaga mu przy naprawach sprzętu górniczego, o ile syn otrzyma takie zlecenie. Nadto podniósł, że wskazane przez powódkę koszty jej leczenia sanatoryjnego orz częstotliwość korzystania z tej formy leczenia wykracza ponad przeciętną miarę.

W opinii pozwanego ponosi on wszystkie koszty utrzymania rodziny oraz zaspokaja wszystkie potrzeby żony.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka E. B. (1) i pozwany T. B. (2) pozostają w związku małżeńskim od 32 lat. Z tego związku posiadają dwóch synów w wieku 30 i 25 lat. (...) stron prowadzą odrębne gospodarstwa domowe.

dowód: - odpis skrócony aktu małżeństwa stron – nr aktu(...) – k. 7 akt,

- wyjaśnienia powódki E. B. (1) – k. 110 v. – 111 v. akt, k.

182-183 akt.

Powódka E. B. (1) ma 54 lata. Wykształcenie średnie, z zawodu jest przędzarzem. Pracowała zawodowo w latach od 1977 r. do 1984 r. Następnie zajmowała się wychowywaniem dzieci i prowadzeniem domu. W 2008 r. raz jeszcze podjęła zatrudnienie w ramach stażu z Powiatowego Urzędu Pracy w P., w charakterze pomocy biurowej przez okres 4 miesięcy, jednakże musiała przerwać staż z powodu naderwania wiązadła w związku z upadkiem na schodach.

dowód: - wyjaśnienia powódki E. B. (1) – k. 110 v. – 111 v. akt, k.

182-183 akt.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia (...) r. w sprawie o sygn. akt(...) Sąd nakazał zakładowi pracy pozwanego T. B. (1) – firmie (...) Spółka z o.o. w W. wypłacenie do rąk powódki E. B. (1) wynagrodzenia pozwanego w wysokości 25%.

dowód: - odpis postanowienia SR w Głogowie z dnia 28.05.2009 r. wraz z

uzasadnieniem – k. 8-10 akt,

- protokół rozprawy z dnia 28.05.2009 r. w sprawie (...)– k. 79-

81 akt.

E. B. (1) otrzymywała 25% wynagrodzenia pozwanego do maja 2014 r. (vide: wyjaśnienia powódki na k. 182 akt).

W czerwcu 2014 r. zabrała z pokoju męża kwotę 3.000,00 zł, o czym poinformowała go dopiero, kiedy zorientował się, iż pieniądze zniknęły. Pieniądze te w całości przeznaczyła na swoje potrzeby w tym, na pokrycie kosztów terapii psychologicznej w L., zakup odzieży, obuwia i torebki.

Od 25 września 2014 r. do października 2014 r. przebywała przez okres 4 tygodni w szpitalu rehabilitacyjnym w C.. Pozwany zawiózł E. B. (1) na miejsce. Wcześniej w dniu 19.09.2014 r. strony wspólnie udały się na zakupy do sklepu (...), w dokonały zakupili szlafrok o kosmetyki dla powódki za kwotę około 130,00 zł. Pobyt w sanatorium był bezpłatny, pozwany poniósł opłatę za ubezpieczenie powódki i możliwość korzystania przez nią z telewizji – w wysokości 100,00 zł, nadto przekazał jej 470,00 zł na wydatki. T. B. (1) nie odebrał powódki z sanatorium, która samodzielnie zorganizowała powrót do domu, za co zapłaciła 50,00 zł.

dowód: - paragon z T. z dnia 19.09.2014 r. – k. 51 akt,

- zaświadczenie z(...) z dnia 27.11.2014 r. – k. 116

akt,

- wyjaśnienia powódki E. B. (1) – k. 110 v. – 111 v. akt,

k. 182-183 akt.

W okresie od 05.12.2014 r. do 04.03.2015 r. E. B. (1) odbywała staż we W. zorganizowany przez Centrum (...). Wcześniej od 17.11.2014 r. do 28.11.2014 r. przeszła praktykę zawodową. W trakcie stażu zajmowała się fotografią reportażową. W związku z tym dokonała zakupu laptopa za kwotę 2133,00 zł oraz zakupiła część do aparatu fotograficznego za kwotę 179,00 zł. Na przełomie listopada i grudnia dokonała również zakupu okularów dla siebie za kwotę 440,00 zł.

Z tytułu zatrudnienia od 17 listopada 2014 r. wynajęła stancję we W., za którą płaciła po 600,00 zł miesięcznie. Za bilet miesięczny umożliwiający jej poruszanie się po W. płaciła po 100,00 zł. Na zakup żywności przeznaczała po 100,00 tygodniowo.

Za miesiąc grudzień 2014 r. otrzymała wynagrodzenie w wysokości 659,96 zł netto; w styczniu 2015 r. otrzymała netto 1012,78 zł.

W trakcie trwania stażu mieszkała we W., sporadycznie przyjeżdżała do P. w czasie weekendów. Powódka ostatecznie powróciła do domu w dniu 2 marca 2015 r.

Po zakończeniu stażu pozostała w jej dyspozycji kwota 1.300,00 zł. W okresie od 06.03.2015 r. do 27.03.2015 r. planowała wyjazd do K.. Z tytułu pobyt na turnusie rehabilitacyjnym w K. zapłaciła 1155,00 zł.

dowód: - zaświadczenie o wynagrodzeniu i zatrudnieniu z dnia 27.02.2015 r. –

k. 177 akt,

- zaświadczenie o odbyciu stażu z dnia 04.03.2015 r. – k. 178 akt,

- umowa praktyk zawodowych z dnia 17.11.2014 r. – k. 179 akt,

- wyjaśnienia powódki E. B. (1) – k. 110 v. – 111 v. akt,

k. 182-183 akt.

Powódka od lat ma problemy zdrowotne. Przeszła trzy operacje wycięcia łagodnych guzów piersi. Cierpi na astmę oskrzelową, zwyrodnienie wielostawowe. Znajduje się pod opieką neurologa, alergologa, reumatologa i onkologa, ortopedy. Korzysta z badań i wizyt lekarskich zarówno na kasę chorych, jak i prywatnie. I tak min. za badania przeprowadzone w dniach 13.01.2014 r. i 17.01.2014 r. zapłaciła 125,00 zł. Za badania przeprowadzone w dniu 26.02.2014 r. zapłaciła 115,00 zł. Poniosła koszty diagnostyki tarczycy w dniu 05.02.2014 r. w wysokości 93,00 zł. Za USG stawów kolanowych przeprowadzone w dniu 15.02.2014 r. zapłaciła 150,00 zł. Za kolejne badania przeprowadzone w dniu 29.04.2014 r. zapłaciła 157,30 zł. Z tytułu badania USG stawów kolanowych przeprowadzonych w dniu 10.07.2014 r. poniosła koszt 160,00 zł. Za USG barków z dnia 10.07.2014 r. zapłaciła 160,00 zł; za badania przeprowadzone w dniu 24.07.2013 r. zapłaciła 20,00 zł. Poniosła również koszt wizyty u kręglarza w wysokości 120,00 zł. Leczy się również psychiatrycznie z powodu nerwicy. Przyjmuje leki, których koszt zakupu wynosi 200,00 – 300,00 zł, ale nie co miesiąc. I tak np. w sierpniu 2014 r. za leki zapłaciła 184,16 zł. Ponosi również koszty dojazdów do lekarzy i na badania.

Orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności z dnia 22.04.2014 r. została zaliczona do lekkiego stopnia niepełnosprawności, do dnia 30.04.2016 r.

Następnie orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności z dnia 28.10.2014 r. E. B. (1) zaliczona została do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności – do dnia 31.10.2016 r.

dowód: - orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 22.04.2014 r. – k.

13 akt,

- karta informacyjna z leczenia szpitalnego z dnia 22.02.2010 r. – k.

13 v. akt,

- karta informacyjna z leczenia szpitalnego z dnia 19.09.2000 r. – k.

14 akt,

- wynik badania densytometrycznego z dnia 10.01.2013 r. – k. 15

akt,

- wynik badania mikroskopowego z dnia 31.10.2001 r. – k. 16 akt,

- karta informacyjna z leczenia szpitalnego z dnia 16.02.2011 r. – k.

18 akt,

- karta informacyjna z leczenia szpitalnego z dnia 13.02.2012 r. – k.

18 v. akt,

- zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia z dnia 17.020.2013 r. – k.

19 akt,

- wynik badań USG stawów kolanowych z dnia 15.02.2014 r.- k. 20

v. akt,

- wynik badań USG stawów kolanowych z dnia 10.07.2014 r. – k. 20

akt,

- wynik badań USG stawów ramiennych z dnia 10.07.2014 r. – k. 21

akt,

- wynik badań USG stawów barkowych z dnia 03.11.2011 r.- k. 21

v. akt,

- wynik badania z dnia 30.01.2012 r. – k. 22 akt,

- badanie (...) z dnia 29.08.2013 r. – k. 22 v. akt,

- wynik badania USG z dnia 19.06.2013 r. – k. 23 akt,

- zaświadczenie lekarskie z dnia 01.12.2004 r. – k. 24 akt,

- wynik badań USG z dnia 26.02.2014 r. – k. 24 v. akt,

- informacja dla lekarza kierującego z dnia 07.06.2013 r. – k. 25 akt,

- informacja dla lekarza kierującego z dnia 17.01.2014 r. – k. 25 v.

akt,

- informacja dla lekarza kierującego – k. 26 akt,

- informacja dla lekarza kierującego z dnia 10.05.2013 r. – k. 26 akt,

- informacja dla lekarza kierującego z dnia 22.11.2012 r. – k. 26 v.

akt,

- informacja dla lekarza kierującego z dnia 17.09.2013 r. – k. 26 v.

akt,

- testy płatkowe z dnia 10.05.2013 r. – k. 27 akt,

- karta informacyjna leczenia szpitalnego Centrum (...) w

M. – k. 27 v. akt,

- skierowanie do szpitala psychiatrycznego z dnia 14.04.2014 r. – k.

28 v. akt,

- orzeczenie psychologiczne z dnia 14.09.2001 r. – k. 29 v. akt,

- karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 22.04.2003 r. – k. 30

akt,

- opinia psychologiczna z dnia 30.04.2014 r. - k. 31-32 akt,

- zawiadomienie z dnia 13.03.2014 r. – k.32 v. akt,

- pismo z dnia 24.03.2014 r. NFZ O/W. – k 33 akt,

- badania z dnia 13.01.2014 r. i 17.01.2014 r. – k. 86 akt,

- badania z dnia 26.02.2014 r. – k. 87 akt,

- diagnostyka tarczycy z dnia 05.02.2014 r. – k. 88 akt,

- USG stawów kolanowych z dnia 15.02.2014 r. – k. 89 akt i k. 198

akt,

- badanie z dnia 29.04.2014 r. – k. 90 akt,

- USG stanów kolanowych z dnia 10.07.2014 r. – k. 91 akt i k. 197

akt,

- USG barków z dnia 10.10.2014 r. – k. 92 akt,

- badania z dnia 24.07.2013r. – k. 93 akt,

- faktura VAT nr (...) z dnia (...) r. – k. 94 akt,

- badania z dnia 09.09.2014 r. – k. 95 akt,

- badania z dnia 03.09.2014 r. – k. 96 akt,

- faktury VAT z dnia 31.10.2014 r., z dnia 27.10.2014 r., z dnia

15.11.2014 r., z dnia 12.11.2014 r. – k. 97-100 akt,

- potwierdzenie wizyt w poradniach specjalistycznych z dnia

13.11.2014 r. – k. 101 akt,

- skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne z dnia 03.07.2014 r. – k.

106 akt,

- skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne z dnia 31.07.2014 r. – k.

107 akt,

- orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 28.10.2014 r. – k.

108 akt,

- badania z dnia 20.01.2015 r., z dnia 11.02.2015 r., z dnia

10.02.2015 r. – k. 208-210 akt,

- karta informacyjna dot. leczenia w Oddziale (...)

Stacjonarnej – k. 211 akt,

- faktura VAT nr (...) z dnia 06.03.2015 r. – k. 212 akt - paragon nr 15- (...) z dnia 24.02.2015 r. – k. 214 akt,

- faktura VAT nr (...) z dnia 26.02.2015 r. – k. 215 akt,

- faktura VAT nr (...) z dnia 28.02.2015 r. – k. 216 akt,

- faktura VAT nr (...) z dnia 28.02.2015 r. – k. 217 akt,

- faktura VAT nr (...) z dnia 16.12.2014 r. – k. 219

akt,

- wyjaśnienia powódki E. B. (1) – k. 110 v. – 111 v. akt,

k. 182-183 akt.

Pozwany T. B. (1) ma 55 lat, posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest ślusarzem – spawaczem. Pracował do października 2013 r. Następnie przez okres 2-ch miesięcy korzystał z bezpłatnego urlopu, a potem przebywał – do kwietnia 2014 r. na zwolnieniu chorobowym. Od 16 maja 2014 r. utrzymuje się tylko ze świadczenia emerytalnego. Pobiera emeryturę w wysokości 3.102,47 netto miesięcznie. Pieniądze z emerytury wpływają na jego konto, do którego powódka nie jest upoważniona.

Pozwany posiadał oszczędności w wysokości ponad 20.000,00 zł. Pieniądze te zaoszczędził wpłacając na konto całą emeryturę, w czasie kiedy przez kilka miesięcy posiadał dochody z 2-ch źródeł, tj. ze stosunku pracy oraz ze świadczenia emerytalnego. Pieniądze z emerytury odkładał w okresie od września 2009 r. do maja 2014 r. Aktualnie pozostało mu ze w/w kwoty - 2.000,00 zł

T. B. (1) pieniądze z oszczędności przeznaczył na prace remontowe w domu stron. W 2014 r. małżonkowie przeprowadzili remont 2-ch kuchni, dokonali zakupu nowych mebli i sprzętów. Decyzje dotyczące wyboru mebli podejmowała E. B. (1). Kupili min. narożnik za kwotę prawie 3.000,00 zł; rynny za kwotę 1.800,00 zł; zasłony, narzuty, witrynę i szafy za kwotę 587,17 zł; półkę i sprzęt RTV za kwotę 307,30 zł. W dniu 08.01.2014 r. dokonali zakupu mebli kuchennych za kwotę 6.145,00 zł. Za montaż pieca gazowego w dniu 11.12.2014 r. pozwany zapłacił 3.730,00 zł. Z tytułu wymiany instalacji wodnej w dniu 16.12.2014 r. poniósł koszt 900,00 zł.

Pozwany okazjonalnie z racji swojego doświadczenia pomaga synowi P. B. przy remoncie maszyn górniczych. Nie pobiera z tego tytułu żadnego wynagrodzenia.

Strony mimo nieprozumień na tle finansowym prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Wspólnie przygotowują posiłki, które razem spożywają, wspólnie dokonują zakupów, pozwany odwozi powódkę na turnusy sanatoryjne, często odwozi ją samochodem na wizyty lekarskie. W ostatnim czasie zawiózł żonę do sanatorium do K., w którym powódka przebywała od 06 marca do 27 marca 2015 r. i następnie odebrał ją z sanatorium. Łącznie pokonał w tym celu odległość 550 km. T. B. (1) pozostawia powódce pieniądze na zakupy spożywcze, w zależności od potrzeb po 50,00 lub 100,00 zł kilka razy w tygodniu.

Pozwany ponosi koszty utrzymania domu w granicach 700,00 - 800,00 zł miesięcznie. Na koszty te składają się: opłata za energię elektryczną – około 100,00 zł miesięcznie; za wodę i ścieki – około 100,00 zł miesięcznie; za gaz – 120,00 zł; abonament RTV – 20,00 zł; za wywóz odpadów komunalnych – 29,00 zł; za zakup węgla – 292,00 zł (5 ton x700,00 zł:12 m-cy).

T. B. (1) jest właścicielem samochodu marki V. (...), rok produkcji 1991 r.

dowód: - faktura VAT za wodę z dnia 10.09.2014 r. – k. 51 akt,

- harmonogram opłat za energię elektryczną w 2014 r. – k. 52 i 76 akt,

- faktura VAT (...) z dnia 08.01.2014 r. – k. 53 akt,

- faktura VAT nr (...) z dnia 02.04.2014 r. – k. 55 akt,

- dowód sprzedaży z dnia 03.04.2014 r. – k.56 akt,

- dowód sprzedaży z dnia 02.04.2014 r. – k. 56 akt,

- paragony fiskalne z dnia 11.04.2014 r., z dnia 02.04.2014 r., z dnia

29.08.2014 r. – k. 56 akt,

- decyzja Burmistrza P. o podatku od nieruchomości z dnia

31.01.2014 r. – k. 58 akt,

- z faktury VAT z dnia za TV (...) z dnia 02.10.2014 r. – k. 74

akt,

- z faktury za gaz z dnia 24.07.2014 r. – k. 75 akt,

- informacja ze Starostwa Powiatowego z dnia 19.01.2015 r. – k. 122

akt,

- faktura VAT (...) z dnia 11.12.2014 r. – k. 127 akt,

- faktura VAT (...) z dnia 16.12.2014 r. – k. 128 akt,

- asygnaty z Nadleśnictwa P. nr 8/154 z dnia 23.12.2014 r. –

k. 129 akt,

- faktura VAT z dnia 27.12.2014 r. – za wodę i ścieki – k. 130 akt,

- historia rachunku (data wyciągu z dnia 02.03.2015 r.) – k. 151 – 176

akt,

- paragon z dnia 02.04.2014 r. na kwotę 1.381,12 zł – k. 199 akt,

- paragon z dnia 11.04.2014 r. na kwotę 540,36 zł – k. 199 akt,

- paragon z dnia 18.04.2014 r. na kwotę 897,00 zł – k. 199 akt,

- zgłoszenie reklamacyjne za meble z dnia 24.04.2014 r. zakupione za

kwotę 2.699,08 zł – k. 200 akt,

- paragon z dnia 29.08.2014 r. na kwotę 1.347,33 zł – k. 199 akt,

- historia rachunku (data wyciągu z dnia 14.04.2015 r.) – k. 220-221

akt,

- zeznania świadka P. B. – k. 224 akt,

- wyjaśnienia pozwanego T. B. (1) – k. 111 v. – 112 v.

akt, k. 134 akt, k. 225 akt.

Sąd zważył, co następuje:

W myśl art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej: k.r.i.o) oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli.

Obowiązek alimentacyjny przewidziany w w/w przepisie powstaje przez zawarcie małżeństwa i gaśnie z chwilą jego ustania lub unieważnienia. Służy on zaspokojeniu usprawiedliwionych potrzeb rodziny i istnieje niezależnie od obowiązującego małżonków ustroju majątkowego. Małżonek może dochodzić zaspokajania potrzeb na jego podstawie zarówno wówczas, gdy rodzinę tworzą małżonkowie i dzieci będące na ich utrzymaniu, jak wtedy, gdy w rodzinie dzieci takich nie ma ( tak Jan Winiarz [w:] Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem. Warszawa 1993 r. str. 152 ). Tak długo zaś, jak trwa związek małżeński, obowiązuje w nim, jako konsekwencja równości praw i obowiązków małżeńskich, zasada jednakowej stopy życiowej ( por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, opubli. OSNC 1988 nr 4 poz. 42 ). Zniesienia tego obowiązku nie powoduje też faktyczne rozłączenie małżonków, ale może wpłynąć na jego ukształtowanie i zakres. Z kolei wina jednego z małżonków w zerwaniu pożycia nie ma wpływu na istnienie i zakres obowiązku, o którym mowa w art. 27 k.r.i.o. ( tak M. Sychowicz [w:] Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz. Warszawa 2006. str. 128 – 129, por. też wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 1998 r., I CKN 585/97, opubli. OSP 1999, nr 2, poz. 29 ).

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego powódka nie posiada żadnych źródeł dochodu. Stan taki jest konsekwencją podjętej na początku związku małżeńskiego decyzji stron odnośnie podziału funkcji w rodzinie, stosowanie do której powódka przejęła osobiste starania o wychowanie dzieci oraz zajmowanie się pracą we wspólnym gospodarstwie domowym, natomiast pozwany obciążony został obowiązkiem zapewnienia środków finansowych na utrzymanie rodziny. Z kolei pozwany osiąga dochód obecnie w kwocie po około 3.102,47 netto zł miesięcznie. Ponosi koszty utrzymania domu w łącznej kwocie po 700,00 – 800,00 zł miesięcznie. Ponosi koszty zakupu benzyny w ocenie Sądu około 300,00 zł miesięcznie (kwota 600,00 zł na zakup paliwa, którą pozwany wskazał w odpowiedzi na pozew z dnia 06.10.2014 r. - k. 48 akt, wydaje się Sądowi wygórowana), nie licząc sytuacji kiedy odwozi żonę do sanatorium i wówczas koszty zakupu benzyny niewątpliwie przekraczają kwotę 300,00 zł). Przekazuje powódce na zakupy kwotę nie mniejszą niż 400,00 zł miesięcznie. Dodatkowo ponosi koszty zakupów wszystkich pozostałych rzeczy niezbędnych do funkcjonowania rodziny, w tym artykułów żywnościowych, środków czystości i higieny. Niejednokrotnie też ponosi koszty leczenia E. B. (2) i partycypuje w zakupie leków dla niej.

Pieniądze, które zaoszczędził z emerytury, w kwocie 20.000,00 zł praktycznie w całości spożytkował na potrzeby rodziny, przeprowadzając za zgodą i z pomocą powódki gruntowny remont domu. Nie sposób w tej sytuacji uznać, iż przeznaczył te pieniądze jedynie na swoje potrzeby. Sumując tylko wydatki na dom (700,00 – 800,00 zł) miesięcznie; na zakup benzyny (300,00 zł) miesięcznie oraz pieniądze przekazywane powódce na zakup artykułów żywnościowych (nie mniej niż 400,00 zł miesięcznie) otrzymujemy kwotę 1.400,00 – 1.500,00 zł miesięcznie, wydatkowaną przez pozwanego na potrzeby rodziny. Przy czym pozwany nie ogranicza się jedynie do przekazywania pieniędzy na zakup żywności powódce, czego ona nie kwestionuje, ale sam wielokrotnie dokonuje zakupów, z których korzystają oboje małżonkowie.

W tym miejscu podkreślić należy, że strona powodowa nie wykazała aby pozwany posiadał dodatkowe źródło dochodów w postaci wynagrodzenia z tytułu prac zlecanych mu przez syna. Zeznania świadka P. B., których wiarygodność trudno jest podważyć, wskazują że pomoc ojca przy naprawie sprzętu ma charakter okazjonalny i nieodpłatny.

Oznacza to, w świetle powyższego, że pozwany ma do dyspozycji, po odjęciu stałych wydatków, na pokrycie pozostałych kosztów utrzymania tj. na zakup żywności i ubrań dla siebie oraz żony kwotę po około 1.500,00 zł miesięcznie.

Oceniając z kolei potrzeby powódki nie sposób nie zauważyć, iż są one w znacznej mierze zaspokajane przez pozwanego. Konflikt pomiędzy stronami sprowadza się to tego, iż w opinii pozwanego, E. B. (1) nie potrafi racjonalnie zarządzać pieniędzmi, z kolei powódka czuje się niekomfortowo nie posiadając własnych środków finansowym i będąc tym samym zmuszona zwracać o takowe środki do męża. W tej sytuacji Sąd zasądził na jej rzecz kwotę 700,00 zł miesięcznie uznając, że renta alimentacyjna w tej wysokości pozwali jej na zaspokojenie innych ściśle osobistych potrzeb, których jej zdaniem pozwany nie zaspokaja, w tym wydatków na lekarzy, badania i zakup leków. W tym miejscu podkreślić należy, iż Sąd nie kwestionuje konieczności wizyt powódki u lekarzy oraz ilości badań przez nią wykonywanych aczkolwiek w ocenie Sądu ich częstotliwość i spektrum przekracza przeciętne normy.

W ocenie Sądu, mając na względzie powyżej wskazaną zasadę równej stopy życiowej małżonków, w kontekście dochodów osiąganych przez pozwanego, struktury wydatków rodziny, oraz w świetle tego, iż to pozwany ponosi wydatki związane z utrzymaniem domu, samochodu oraz dokonuje zakupów żywności i środków higieny, jak również przekazuje żonie pieniądze na zakupy w kwocie nie mniejszej niż 400,00 zł, żądanie powódki do kwoty 700,00 zł, uznać należało za uzasadnione. Dalej zaś idące powództwo, jako wygórowane, a tym samym niezasadne, podlegało oddaleniu.

Sąd zasądził kwotę 700,00 zł miesięcznie od dnia 01 października 2014 r., a nie jak wnosiła powódka od dnia 01 lipca 2014 r. z tego względu, iż w maju 2014 r. E. B. (1) po raz ostatni otrzymała 25% z wynagrodzenia pozwanego. W czerwcu 2014 r. zabrała pozwanemu kwotę 3.000,00 zł, która przy racjonalnym gospodarowaniu winna zaspokoić jej potrzeby przez okres co najmniej 4 miesięcy, tj. od czerwca do września 2014 r. (3.000,00: 4 miesiące = 750,00 zł). W okresie od 25 września 2014 r. do końca października 2014 r. przebywała w szpitalu rehabilitacyjnym w C., przy czym pozwany poniósł wydatki związane z pobytem żony w sanatorium, a nadto pozostawił jej do dyspozycji kwotę 470,00 zł.

Należy też zauważyć, iż E. B. (1) w okresie od 17 listopada 2014 r. do 01.03.2015 r. odbywała staż we W. i osiągała z tego tytuły wynagrodzenie – za listopad 2014 r. - 659,96 zł netto, następnie po 1.000,00 zł netto miesięcznie. Pieniądze z tego wynagrodzenia pozostawiała do swojej dyspozycji.

W ocenie Sądu, uwzględniając koszty pobytu powódki we W. i strukturę ponoszonych przez nią tam wydatków na utrzymanie – 600,00 zł stancja; 100,00 zł – opłata za bilet; 400,00 zł na zakup żywności (tj. łącznie 1.500,00) zł kwota wynagrodzenia oraz alimentów w wysokości 700,00 zł w całości zaspokajała potrzeby E. B. (1).

Mając powyższe na względzie, Sąd Rejonowy orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku, w pozostałym zaś zakresie powództwo oddalił.

Orzeczenie o kosztach postępowania oparto o dyspozycję art. 100 k.p.c. Zgodnie z jego treścią w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty mogą być albo wzajemnie zniesione albo stosunkowo rozdzielone. Z dochodzonej kwoty 18.000,00 zł ( 12 * 1.500,00 ). stanowiącej wartość przedmiotu sporu zasądzona kwota 8.400,00 zł stanowi - 47 % wartości przedmiotu sporu. Zgodnie ze wskazaną powyżej zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu, strony powinny ponieść koszty w takim stopniu, w jakim przegrały sprawę. A zatem strona powodowa w 47 %, a pozwany w 53 %. Koszty procesu, z racji zgłoszenia przez pozwanego żądania zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego pełnomocnika będącego adwokatem, Sąd ustalił w sposób następujący - powódka wygrała sprawę w 47 %, zasądzić na jej rzecz należało kwotę 1.087,00 zł ( 47 % z 2.400,00 = 1128,00 zł). Pozwany wygrał sprawę w 53%, a zatem z należnej mu kwoty 77,00 zł (tj. 17 zł opłata od pełnomocnictwa + 60,00 zł na podstawie § 6 pkt 11 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ) powódka winna mu zwrócić 53% tejże kwoty tj. 41,00 zł. Zatem (...),00 – 41,00 = 1.087,00 zł.

Na podstawie art. 113 ust. 1 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd nakazał także pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 420,00 zł tytułem części opłaty sądowej, od której strona powodowa była zwolniona.

W oparciu o dyspozycję art. 333. § 1. pkt. 1 k.p.c. , wedle którego sąd z urzędu nadaje wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty, co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące, Sąd nadał wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności.